تقویت عملکرد حافظه

یکی از موضوعات بسیار مهمی که این روزها مورد توجه والدین قرار گرفته است این می‌باشد که بچه‌ای با هوش و زکاوت بالا را تحویل جامعه دهند. ما در این نوشتار قصد داریم در مورد روش‌های تقویت حافظه کودکان صحبت نماییم.

ارسطو فیلسوف یونانی عقیده داشت که جایگاه افکار در مغز و جایگاه حافظه در قلب است. همچنین او اثبات کرده بود که همه انسان‌ها توانایی به یادآوردن خاطرات خود را ندارند و افرادی که در حال تغییر هستند (جوانان و سالمندان) حافظه‌ای ضعیف دارند. اساس کار حافظه، متکی بر ثبت و یادآوری است.

یکی دیگر از اصول کلاسیک بازمانده از یونان باستان که امروزه همچنان اعتبار دارد، این است که حافظه از طریق هم‌خوانی عمل می‌کند. بدین معنا که ما می‌توانیم با ارتباط دادن موضوعات با چیزهای آشنا، آن‌ها را به بهترین نحو به خاطر بسپاریم.

تحقیقات تجربی نشان می‌دهد در قرن هفدهم حافظه را با عدسی و آینه مقایسه می‌کردند و حافظه را محل تلاقی و انعکاس افکار می‌دانستند. در عصر صنعتی و در قرن نوزدهم، حافظه را با یک ماشین بخار قیاس می‌کردند که چون دیگ بخار، محل انباشت و تراکم افکار است و بعدها حافظه با یک مرکز تلفن و بالاخره با کامپیوتر مقایسه شد.

پیشنهاداتی برای تقویت حافظه کودکان

پیشنهادانی دیگر به شما تا دارای فرزندان و دانش‌آموزانی با حافظه خوب و قابل‌قبول باشید:

• کودکان در قالب بازی مطالب را بهتر و ساده‌تر می‌آموزند.
• یادگیری را برای آنان ساده کنید و نشاط و لذت را با یادگیری همراه سازید.
• ‌عوامل اختلال آفرین را از میان بردارید.
• ‌‌یک برنامه منظم برای بچه‌ها ایجاد کنید.
• ‌‌انگیزه یادگیری و علاقه را در دانش‌آموزان به وجود آورید.
• ‌‌استراحت‌های کوتاه‌مدت بسیار کارساز است.
• ‌‌درس و مواد آموزشی را به اجزای کوچک‌تر تقسیم کنید.
• ‌‌ تکرار را جدی بگیرید.
• ‌‌در ارائه مطلب شباهت‌ها و تطابق‌ها را یادآوری کنید.
• ‌‌در یک حالت آرامش از دانش‌آموزان بخواهید اسامی و چهره‌هایی را به خاطر بسپارند.
• ‌‌تصاویری را به آن‌ها نشان دهید و مثلاً بپرسید در این تصویر چند مثلث وجود دارد.
• ‌‌به بچه‌ها یاد بدهید هر چه را به خاطر نمی‌آورند تکرار کنند.
• ‌‌اگر دانش‌آموز به موضوعی علاقه‌مند نباشد، معمولاً یادگیری صورت نمی‌گیرد.
• ‌‌تصویر یک چهره را با چهره یک هنرپیشه، یک بازیکن فوتبال و غیره مقایسه کند.
• ‌‌کتاب را جلو آینه بگیرند و بخوانند.

تربیت جنسی کودکان/آموزش مسائل جنسی به کودکان

تربیت جنسیتی کودک از حساس‌ترین و مهم‌ترین مسائلی است که والدین باید به آن توجه داشته باشند.

غالبا این موضوع توسط والدین مورد غفلت قرار می‌گیرد و واکنش‌های غلط آن‌ها در این زمینه اشتباهات جبران ناپذیری به جای می‌گذارد که آینده کودک را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

از مهمترین آموزش‌های لازم برای تربیت جنسی فرزند، می‌توان به آموزش حرمت تن اشاره کرد. متاسفانه برخی از والدین و مربیان، سوالات جنسی را همچون تابویی می‌دانند که نباید به آن نزدیک شد. همین نگرش موجب بروز پیامدهای غیر قابل جبرانی می‌شود.

آگاهی از روش‌های صحیح تربیت جنسیتی کودک و راه‌های برخورد با او به والدین کمک می‌کند تا بهترین روش را در این زمینه در پیش گیرند.

سوالات جنسیتی کودکان از چه سنی شروع می‌شود؟

بیشتر کودکان در سنین ۳ تا ۵ سالگی، کنجکاوی‌های زیادی در ارتباط با فیزیک و آناتومی بدن خود دارند. همین باعث می‌شود تا به بازی‌هایی مثل دکتر بازی، علاقه نشان دهند یا در ارتباط با تفاوت‌هایشان در مقابل جنس مخالف، کنجکاوی کنند.

اگر والدین فضایی امن برای صحبت با فرزندشان ایجاد کرده باشند، به احتمال بیشتری مسائل و کنجکاوی‌های ذهنی شان را از والدین می‌پرسند.

تربیت جنسیتی کودک | چگونه به سوالات جنسی کودکان پاسخ دهیم؟

کودکان در مقابل سوالاتی که برایشان پیش می‌آید از والدین یا اطرافیان، مخصوصا مربیان خود سوال می‌کنند. بعضی از افراد در مقابل این سوالات برخورد تند و خشن با کودکان دارند و با جدیت تمام، آن‌ها را دعوا می‌کنند و حرف‌هایشان را به دور از ادب می‌دانند. سپس از کودکان می‌خواهند که هرگز درباره این موضوع صحبتی نکنند و اگر تکرار شود، تنبیه خواهند شد.

بهتر است مراقبان کودک با حالتی دوستانه و عادی، به حرف‌های کودک خود گوش کنند. با لحنی مهربان و آرام، او را راهنمایی کنند و تفاوت بین دو جنس را کتمان نکنند. نیازی نیست اطلاعات زیادی به کودک بدهید، تنها کافی است سوالات او را در یک قالب کودکانه و غیر جنسی (یعنی طوری که حتی وقتی برای یک آدم بزرگسال می‌گویید تحریک کننده نباشد) پاسخ دهید. مطمئنا چنین کودکی به جای جست و جوی پاسخ نزد دیگران از والدین و یا مراقبانش پرسش خواهد کرد.

اگر فکر می‌کنید که پاسخ شما ممکن است سوالات بعدی را پیش بیاورد و یا ذهن او را مشغول کند، نگران نباشید؛ شما می‌توانید با همین لحن به همه سوالات او پاسخ دهید. برعکس بی پاسخ گذاشتن سوالات کودک یک علامت سوال در ذهنش باقی خواهد گذاشت.

لکنت زبان در کودکان

لکنت زبان در کودکان زیادی وجود دارد. کودکی که لکنت دارد تنها گفتارش قدری طولانی‌تر می‌شود، وگرنه تمامی خواسته‌ها و نیازهایش مشابه سایر کودکان است. او باید در وهله اول خود را عادی بداند، ارزش‌های اجتماعی، مسئولیت‌های گوناگون و رفتارهایی که از سایر کودکان انتظار دارید، باید از او هم نیز انتظار داشته باشید.

اختصاص دادن زمان کافی برای شنیدن صحبت‌های کودکی که مبتلا به لکنت زبان است، سبب می‌شود تا احساس اعتماد به نفس کند و نظرات و گفته‌هایش را با ارزش بداند. فراهم آوردن فرصت‌هایی برای شنیدن حرف‌های کودک تا حد زیادی می‌تواند لکنت او را کاهش دهد.

نحوه برخورد با کودکانی که لکنت زبان دارند

اگر زمانی که کودک صحبت می‌کند احساس کند گفتارش قطع نمی‌شود، با آرامش و راحتی بیشتری صحبت خواهد کرد و بالعکس چنان چه احساس کند کلامش از جانب والدین، خواهران، برادران و دیگر اعضاء خانواده‌اش قطع خواهد شد، نمی‌تواند به سهولت و روانی صحبت کند.

هنگامی‌که با کودک درباره لکنت زبان صحبت می‌کنید، سعی‌تان بر این باشد که مثال‌ها و نمونه‌هایی عینی از زندگی روزمره آشنای او برایش بیاورید تا نگرشی عادی، ملموس و قابل حل از آن در ذهنش داشته باشد. با این کار اطرافیان کودک می‌توانند هم زمینه‌ای برای گفت و گوئی راحت و صمیمانه با فرزندشان ایجاد کنند و هم به او کمک کنند تا به‌گونه‌ای مثبت درصدد حل مشکل خود برآید.

به کودکی که به لکنت زبان مبتلاست، هیچ‌گاه با اضطراب و نگرانی نگاه نکنید و هرگز ترس خود را از این که ممکن است کلمات کودک از گیرها و تکرارها خلاص نشود، ابراز نکنید. به‌همین منظور توجه به نکات زیر در خانه می‌تواند سودمند باشد.

ما بهترین مشاوران و متخصصان را به شما معرفی میکنیم.