فهرست استاد مغز

مشاور باتجربه کودک در مشهد

اشتراک گذاری این مطلب: 

مشاور باتجربه کودک در مشهد

« ما به شما عزیزان یکی از بهترین روانشناسان کودک و نوجوان را معرفی میکنیم. » 

پرخاشگری کودکان

خشم طبیعی و پرخاشگری غیرطبیعی

خشم یک احساس طبیعی در ما آدم هاست که وقتی با مانعی در زندگی روبه رو می‌شویم بروز می‌کند. بنابراین، از کسی نمی‌توان و نباید انتظار داشت اصلا خشمگین نشود. مهم این است که آن را کنترل کند و به پرخاشگری منجر نشود. پرخاشگری برخلاف خشم یک اختلال رفتاری در افراد است که می‌تواند به اشکال مختلف بروز کند. وقتی پرخاشگری حالت بیرونی داشته باشد، فرد به دیگران صدمه وارد می‌کند. این صدمه می‌تواند بدنی یا زبانی باشد. وقتی پرخاشگری متوجه درون باشد، فرد رفتار‌های خودآسیب رسان خواهدداشت.
منشأ و علت پرخاشگری در بچه‌ها
پرخاشگری به هرشکلی که باشد، نشانی از یک اختلال رفتاری است و قبل از هرگونه برخورد با آن، باید علتش را یافت. در بروز این رفتار در بچه‌ها عوامل زیادی نقش دارند که در یک دسته بندی کلی می‌توان به این موارد اشاره کرد.

وراثت و محیط

وقتی پدر و مادری رفتار‌های پرخاشگرانه دارند، فرزندانشان هم با درصد بالایی احتمال بروز چنین رفتار‌هایی را خواهند داشت. اصولا بین عوامل ژنتیکی و محیطی رابطه‌ای نزدیکی وجود دارد. یعنی خیلی وقت‌ها یک اختلال یا بیماری که ژنتیکی به نظر می‌آید، جنبه اکتسابی هم پیدا می‌کند و بچه‌ها آن را تقلیدگونه از والدینشان یاد می‌گیرند.
نتیجه بررسی‌های پژوهشگران نشان می‌دهد والدینی که بیماری‌های روحی روانی مانند افسردگی دارند، بیش از دیگران در معرض پرخاشگری هستند و آن را به فرزندانشان منتقل می‌کنند. همچنین والدینی که باهم سازگاری ندارند و مدام بینشان تنش ایجاد می‌شود در معرض پرخاشگری اند و ناخواسته آن را به فرزندانشان منتقل می‌کنند.

افسردگی در کودکان

حساس غمگینی، تحریک‌پذیری و داشتن خلق بد و افسرده در زمان‌های مختلف در کودکان، بهنجار است. اما وقتی احساسات و افکار منفی برای مدت طولانی جریان داشته باشند و توانایی کودک را برای عملکرد معمولی محدود کنند، ممکن است که نشانه‌ی افسردگی باشد. انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد، با روان حامی همراه باشید.

افسردگی یک نوع اختلال خلقی است. علامت‌های اصلی آن زمانی است که کودکان برای یک هفته یا بیشتر، ناراحت، سست یا کج‌خلق باشند. نشانه‌ی دیگری که یک کودک افسرده ممکن است داشته باشد افکار منفی است که شامل تمرکز بر اشتباهات و مشکلات، انتقاد زیاد یا (خودانتقادی) و زیاد غر زدن است. افسردگی می‌تواند در میزان انرژی، توجه، و خواب تداخل ایجاد کنند.

کودکان افسرده ممکن است اشتیاق خود را نسبت به فعالیت‌ها و کارهای مدرسه از دست بدهند و خسته به نظر برسند، و به راحتی ناامید شوند و از دوستان و خانواده کناره بگیرند. وقتی کودکان افسرده هستند خیلی برایشان سخت است که تلاش کنند؛ حتی برای کارهایی که قبلاً از آن لذت می‌بردند.

افسردگی باعث می‌شود که کودکان خود را بی‌ارزش، محدود و دوست‌نداشتنی احساس کنند. ممکن است که افسردگی مشکلات هر روزه را سخت‌تر از آنچه هستند نشان دهد. زمانی که افسردگی شدید است ممکن است که کودکان به رفتار های آسیب زا یا حتی خودکشی روی بیاورند.


بیشتر بدانیم : اوتیسم چیست ؟

 مشکلات رفتاری کودکان

مشکلات و اختلالات رفتاری کودکان، معمولا تا زمانی که کودک رفتاری خارج از محدوده سنی خودش نشان ندهد برای والدین قابل تشخیص نیست. البته رفتارهایی مثل شیطنت یا بازیگوشی، نافرمانی و غیره برای کودکان رفتاری طبیعی محسوب می شود اما اگر این رفتارها بیش از حد تکرار شده یا شدت آن ها به شکل آزاردهنده ای زیاد باشد، از مشکلات رفتاری کودکان محسوب شده و بایستی به دنبال روش های درمان برای آن باشید. اختلالات رفتاری در کودکان انواع مختلفی دارد که از شایع ترین آن ها می توان به لجبازی، اختلال سلوک، ترس، دزدی، بیش فعالی، اوتیسم و انواع فوبیا ها اشاره کرد .

مشکلات رفتاری کودک بازتابی از مشکلات روانی والدین به ویژه مادر می‌باشد و بیماری روانی یکی از والدین احتمال ابتلا کودک به بیماری‌های روانی را افزایش می‌دهد.  بین مشکلات رفتاری کل، علائم رفتاری برونی سازی و علائم رفتاری درونی سازی کودکان با همه خرده مقیاس‌های سلامت روان مادران رابطه مثبت معناداری وجود دارد. علائم رفتاری درونی‌سازی کودکان با حساسیت بین فردی رابطه معناداری نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به وجود همبستگی بالا بین مشکلات رفتاری کودکان و اختلال روانی مادران، لازم است در راستای کاهش آثار مشکلات روانی مادران بر کودکانشان تدابیری اندیشید.

برخورد با بدرفتاری کودکان

بدرفتاری با کودکان می تواند والدین را تحت فشار قرار دهد.

اما والدین می توانند با یادگیری چند راهکار ساده به رفتارهای بد یا اختلال در کودکان رسیدگی کند.

راهکارهای برای مقابله با بدرفتاری کودکان

  • سازگار باشید. در واکنش دادن نسبت به رفتار فرزندتان سازگار باشید و سعی کنید با او کنار بیایید.
  • واکنشی نشان ندهید. وقتی در برابر رفتار بد فرزندتان واکنش نشان می دهید در اصل دارید او را تشویق می کنید.
  • مثبت بمانید. هنگامی که رفتار های فرزند خود را یک مشکل بزرگ در نظر می گیرید، نمی توانید روش های موثری برای مقابله با رفتار او پیدا کنید. بهتر است بیشتر از اینکه بر روی رفتار کودک خود تمرکز کنید دنبال اصلاح رفتار او باشید.
  • آرامش خودتان را حفظ کنید. در برابر فریاد زدن های کودک خود، استدلال ها و دفاعیات بیش از حد آن ها نگران نشوید و بهتر است آرامش خود را حفظ کنید.
  • قوانین و عادت های قدیمی کودک را تغییر دهید. به عنوان مثال، مدت زمان استفاده از تلویزیون، زمان بازی ویدیویی یا سایر فعالیت های که به نفع کودک است را کاهش دهید.
  • یک الگوی مناسب برای آن ها باشید. رفتار بد خود را تغییر دهید تا رفتار فرزندانتان تغییر کند. کودکان در هر سنی با مشاهده از رفتار اطرافیان، بیشتر رفتار ها را یاد می گیرند و از والدین خود تقلید می کنند.
  • از قانون پاداش استفاده کنید. برای اینکه فرزندتان از الگوهای رفتاری درست پیروی کند بهتر است قانون پاداش کمک بگیرید. برای ترک و یا پیروی کودک از یک رفتار خاص بهتر است او را تشویق کنید.

بیشتر بدانیم : نوروفیدبک چیست ؟