بهترین مرکز روانشناسی کودک در مشهد
« ما بهترین خدمات مشاوره و روانشناسی را به شما ارایه میدهیم. »
جدا خواباندن فرزندان
پس از تولد کودک و برگشتن به منزل معمولاً پدر و مادر به همراه فرزند خود در یک اتاق می‌خواند زیرا استفاده از اتاق مشترک باعث میشود که شیر دادن به کودک، عوض کردن پوشک و آرام کردن او در ساعات شب راحت تر باشد اما در برخی موارد پدر و مادرها تصمیم می‌‌گیرند که زمان جدا کردن کودک و خواباندن او در یک اتاق دیگر فرا رسیده است زیرا می‌‌خواهند کودک شان یاد بگیرد که چگونه به تنهایی بخوابد یا آنکه خودشان خواب بهتری داشته باشند.
معمولاً آکادمی نوزادان و کودکان خوابیدن در یک رختخواب مشترک را رد می‌کند زیرا این کار میتواند باعث بروز سندروم مرگ ناگهانی کودک یا خفه شدن کودک در موارد شود که به همراه پدر و مادر خود در یک رختخواب می‌خوابد. اما این انجمن به پدر و مادرها توصیه کرده از تا زمانی که کودکان را به سن یک سالگی می‌رسد می‌توانند در یک اتاق مشترک بخوابند و به همین ترتیب ریسک بروز سندروم مرگ ناگهانی کودک به حداقل خواهد رسید.
با این حال مجله اختلالات عاطفی در گزارشی اعلام کرده است که کودکانی که به طور مداوم با پدر و مادر خود در یک اتاق می‌خوابند در سن شش سالگی دچار مشکلات مرتبط با سلامت ذهن می‌شوند. به این ترتیب معمولاً به پدر و مادرها توصیه میشود که اجازه ندهند کودک آنها عادت خوابیدن در رختخواب مشترک را یاد بگیرد و حتما قبل از سن یک سالگی کودک جای خواب را عوض کنند.
بیش فعالی
اختلال کم‌توجهی ــ بیش‌فعالی (ADHD) نوعی اختلال در سلامت روان است؛ افراد مبتلا به بیش‌فعالی، توانایی تمرکز بر یک کار واحد و نشستن برای مدت طولانی در یک جا را ندارند. به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران پویا؛ اختلال کم‌توجهی ــ بیش‌فعالی (ADHD) نوعی اختلال در سلامت روان است که باعث بروز بیش‌فعالی میشود؛ افراد مبتلا به ADHD عموماً توانایی تمرکز بر یک کار واحد و نشستن برای مدت طولانی در یک جا را ندارند.
مشکل در تمرکز کردن بر انجام یک کار، فراموش کردن وظایف و مسئولیت‌ها، پریشانی خاطر بیش از حد، ناتوانی در نشستن به‌مدت طولانی برای انجام کار واحد، پرحرفی و قطع کردن حرف دیگران برای صحبت کردن از نشانه‌های بارز این اختلال هستند؛ همچنین این اختلال، در کودکان بیشتر با علائمی مانند آشفتگی در بروز عواطف، بی‌قراری، انجام کارها به‌صورت ناتمام، ناتوانی در تمرکز سر کلاس درس و فرار از انجام دادن تکالیف مدرسه بروز پیدا می‌کند.
بیش از ۶۰ درصد کودکان مبتلا به ADHD، در بزرگسالی نیز علائم بیش‌فعالی از خود نشان می‌دهند اما علائم و مشکلات بسیاری از آنها با رسیدن به سنین بزرگسالی، کاهش می‌یابد؛ اختلال کم‌توجهی و بیش‌فعالی درمان‌نشده در بزرگسالان، میتواند بر بسیاری از جنبه‌های زندگی‌شان تأثیر منفی بگذارد؛ علائمی مانند مشکل در مدیریت زمان، فراموشی و بی‌حوصلگی میتواند باعث ایجاد مشکلاتی در محل کار، خانه و روابط این افراد شود.
بیش‌فعالی در پسران، دو برابر دختران شیوع دارد و آمارها نشان می‌دهد یک‌دهم کودکان، مبتلا به بیش‌فعالی هستند یا علائم اولیه آن را دارند.
بیشتر بدانیم : بازی درمانی
آموزش مهارت‌های زندگی به کودکان
در دوره کودکی، تعارض‌ها و کشمکش‌ها جلوه چندانی ندارد، اما با افزایش سن و مواجهه با دشواری‌های ویژه سنین نوجوانی و جوانی، کشمکش‌های درونی و بیرونی همزمان با رشد جسمانی و روانی، انتظار جامعه و خانواده از فرد نوجوان و جوان افزایش می‌یابد به طوری که نوجوان می‌پذیرد به دلیل زندگی اجتماعی، بخشی از تمایلات خود را محدود یا جهت دهی کند و در چارچوب هنجارهای اجتماعی و گروهی قرار گیرد.
نوجوانان و جوانانی که شیوه‌های صحیح رفتار هیجانی و مهارت‌های لازم را برای تطبیق دادن خود با خانواده و جامعه نیاموخته باشند و ظرفیت‌های روان‌شناختی آنها ارتقا نیافته باشد با آسیب‌های جدی و متعددی روبه رو خواهند شد که عواقب آن هم دامنگیر خودشان میشود و هم دیگران و در صورتی که رفتارهای ضد اجتماعی در آنها شکل گیرد و از خود واکنش‌های منفی بروز دهند یا توان مدیریت این واکنش‌های منفی را نداشته باشند، این امر باعث ایجاد آسیب‌های روان‌شناختی در شخص و کژروی‌ها و ناهنجاری‌هایی در اجتماع خواهد شد.
به طور مثال، نوجوانی که نمی‌تواند مشکلات خود را حل کند یا به هر دلیلی به سمت اعتیاد کشیده میشود، نمونه بارز فردی است که در کودکی و در زمان مناسب با مهارت‌های زندگی آشنا نشده است. در آموزش مهارت‌های زندگی به کودک، هدف اصلی حذف رفتارهای مخرب و جایگزین کردن رفتارها و واکنش‌های سازنده است.
قلدری کودکان
زورگویی یک مشکل جدی در کودکان است و می تواند منجر به سوء استفاده عاطفی و جسمی او شود. کودکان دوست دارند که نسبت به دیگران قلدری و احساس قدرت کنند. بر همین اساس با قلدری مشکلات اجتماعی خود را به راحتی برطرف می کند. وقتی کودکان در برخورد با احساسات خود مشکل داشته باشند دوست دارند که برای رفع مشکلات خود قلدری کنند.
در این شرایط باید سریعا اقدام کنید و راهکارهای زیر را در نظر بگیرید:
- قوانین و استانداردهای اولیه را در خانه رعایت کنید. مثلا بگویید ” ما در این خانه قلدری و زور گویی نمی کنیم “.
- مراقب علائم زورگویی باشید. به طور مثال بچه های بزرگتر سعی می کنند کوچک ترها را مورد آزار و اذیت قرار دهند. سریعا این رفتارها را اصلاح کنید.
- آموزش های لازم را به کودک یاد بدهید. از سنین کودکی به بچه های خود آموزش دهید که زورگویی اشتباه است. مهمتر از همه، برای آن ها توضیح معنی قلدری را کاملا توضیح دهید و یا افراد قلدر را مثال بزنید.
بیشتر بدانیم : نوروفیدبک چیست ؟
