دکتر روانشناس کودک در مشهد

« برای رفع و بهبودی هر چه کامل تر مشکلات فرزندتان با ما تماس بگیرید.»

وحشت شبانه

وحشت شبانه نوعی اختلال خواب است که در آن فرد تا حدی از شدت ترس زیاد از خواب بیدار می شود. علائم این اختلال، شامل جیغ زدن، ترس شدید و ناتوانی در هنگام خواب است و با عنوان ترسناک های شبانه یا ترور شبانه نیز شناخته می شوند. یک اپیزود ترور از خواب معمولاً از چند ثانیه تا چند دقیقه طول می کشد، اما ممکن است بیشتر طول بکشند. این اختلال خواب معمولاً در عمیق ترین مرحله خواب که به طور معمول نیمه اول چرخه خواب است، اتفاق میفتند. کودکان در صورت ابتلا ممکن است از خواب بیدار شوند، بنشینند و گریه کنند.

علت ایجاد اختلال اغلب ناشناخته است، اما این بیماری ممکن است ناشی از کمبود خواب یا استرس زیاد باشد. درگیری و تنش در خانه یکی از عوامل استرس زا است که ممکن است در کودکان وحشت ایجاد کند.

وحشت شبانه در کودکان

به نظر می رسد وحشت شبانه در کودکان بخشی طبیعی از دستگاه عصبی آن ها می باشد که در حال پیشرفت و رشد است. سیستم عصبی در حال رشد کودکان ممکن است باعث اختلال در واکنش جنگ یا پرواز آن ها شود وحشت شبانه در کودکان معمولاً بدون درمان های پزشکی و روان پزشکی برطرف می شود. اما والدین باید در صورت بروز شرایط زیر به پزشک مراجعه کنند:

• ترس کودک از خوابیدن برای پیشگیری از وحشت شبانه
• احتمال آسیب کودک در هنگام وحشت شبانه وجود داشته باشد.
• به نظر می رسد وحشت شبانه از الگویی خاصی پیروی می کند.
• وحشت شبانه که بعد از سال های نوجوانی هنوز ادامه می یابند.
• ترس های شدید شبانه مکرر و مداوم که خواب کودک را قطع می کنند.

تقویت ارتباط والد فرزند

ارتباط مؤثر با فرزند یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین بخش‌های تربیت کودک است. به عنوان والدین، نباید اجازه دهید سردی یا تلخی به روابط‌ شما با فرزندتان وارد شود. داشتن ارتباطی خوب به رشد و سلامت جسمی و روحی کودک کمک بسیاری می‌کند. در ادامه، به تعدادی از تکنیک‌هایی پرداخته شده است که موجب ارتباط موثر با فرزند می‌شود:

 با فرزندان‌تان غذا بخورید

بهتر است تمام توان خود را به کار بگیرید تا، حتی اگر شده، یک وعده غذایی را با فرزندتان میل کنید. غذا خوردن اعضای خانواده در کنار هم مزایای متعددی برای کودکان دارد که متخصصان کودک در مطالعات فراوانی به آن اشاره کرده‌اند. برای نمونه، مشخص شده است که کودکانی که در کنار سایر اعضای خانواده غذای خود را می‌خورند مهارت‌های هیجانی، اجتماعی و روانی بیشتری دارند، رفتارهایشان نسبت به سنشان پخته‌تر است و در مدرسه عملکرد تحصیلی بهتری از خود نشان می‌دهند. پس اگر سرتان حسابی شلوغ است و فرصت نمی‌کنید وقت شام و ناهار کنار خانواده باشید، حداقل وعده صبحانه را در کنار هم میل کنید.

از اتفاقات روز بگویید

یکی دیگر از روش‌های ایجاد ارتباط مؤثر با فرزند صحبت کردن از وقایع روز با یکدیگر است. موقع خواب بهترین فرصت برای گپ و گفت و صحبت کردن درباره رویدادهایی است که در طول روز برای شما و فرزندتان پیش آمده است. از کودک بخواهید درباره اتفاقات و جزئیات آن‌ها با شما صحبت کند. برای اینکه بیشتر گفتگو کنید، بهتر است بین گفتگو از کودک سؤالاتی بپرسید تا هم متوجه جزئیات بیشتر شوید و هم کودک را بهتر بشناسید و ارتباطتان را با او تقویت کنید.

بیشتر بدانیم : اوتیسم چیست؟

بیش فعالی

کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه یا بیش فعالی (ADHD) اغلب باهوش، خودجوش و دلسوز هستند. اما نگهداری از آنها با چالش‌های بسیاری همراه است. مشکلات رفتاری، فراموشی انجام کارها، نافرمانی، عزت نفس پایین، مشکل در دوست داشتن و فراز و نشیب های عاطفی که از ویژگی‌های مختص مبتلایان به ADHD محسوب می شود، می‌تواند برای والدین ناراحت کننده و حتی ناامید کننده باشد.

رفتارهای ناسازگار معمولاً در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی وجود دارد. این رفتارها به ویژه در کودکانی که علائم آنها در درجه اول بیش فعالی است، بیش‌تر دیده می‌شود.

تکانشگری ممکن است منجر به رفتارهای بی پروا یا به ظاهر پرخاشگرانه شود. در حالی که اختلال در متعادل کردن حالت‌های عاطفی و عدم توانایی در کنترل عصبانیت ممکن است یکی دیگر از دلایل اصلی نافرمانی باشد.

در برخی موارد کودکان مبتلا به ADHD دارای اختلال نافرمانی مقابله جویانه یا ODD هستند. اختلالی که با الگوی مداوم رفتار منفی و متضاد رفتار مشخص می شود. سخت گیری در مورد رعایت نظم و انضباط به ندرت برای این کودکان کارآمد است. در مقابل تمرین مهرورزی و تمرکز بر مهارت سازی، راهکارهایی است که اغلب توسط متخصصان برای نگهداری از کودک بیش فعال توصیه می شود.

ترس از آینده

اضطراب و ترس از آینده امروزه در بسیاری از افراد به خصوص درنوجوانان و جوانان دیده می‌شود. احساس بلاتکلیفی، نداشتن برنامه مشخص برای زندگی و وجود ابهامات بسیار در مورد اتفاقات آینده از جمله دلایلی هستند که باعث می‌شوند افراد در حال حاضر آرامش خود را از دست بدهند و دائماً نگران روزهای آینده باشند. شدت یافتن این ترس نشانه‌ای از اختلال در وضعیت سلامت روان است و مداخلات روانشناسی حرفه‌ای را می‌طلبد.

ترس از آینده چیست؟

ترس از آینده یا کرونوفوبیا نوعی ترس افراطی و غیر معمول نسبت به گذر زمان است که اضطراب زیادی را برمی‌انگیزد. در طبقه بندی اختلالات روانی این ترس یکی از انواع فوبیای خاص محسوب می‌شود که یک اختلال اضطرابی است. البته کرونوفوبیا زمانی به یک اختلال تبدیل می‌شود که عملکرد روزانه فرد را تحت تأثیر قرار دهد و مشکلات و آسیب‌های مختلفی را برای فرد به همراه بیاورد. در غیر این صورت می‌تواند به عنوان نوعی تجربه اضطرابی گذرا در نظر گرفته شود.

بیشتر بدانیم : نوروفیدبک چیست؟

« یکی از مهم ترین اهداف والدین سلامت روان فرزندانشان است. »