مرکز روانشناسی کودک در مشهد
« برای رفع و بهبودی هر چه کاملتر مشکلات فرزندتان با ما تماس بگیرید. »
لجبازی کودکان
نشانه‌‌‌های بالینی کودکان بی‌قرار زود رنجی، وجود ترس‌‌‌های مختلف، نداشتن ثبات عاطفی، میل به صدمه زدن به دیگران، خرابکاری، حواس پرتی، لجبازی و برانگیختگی است.
اختلال رفتار بی‌قراری جزو دسته اختلال‌‌‌های رفتاری – هیجانی شایع در کودکان محسوب می‌شود که اغلب با اختلال بیش‌فعالی توسط والدین اشتباه گرفته می‌شود. بی‌قراری کودکان با نشانه‌‌‌های بدنی همراه بوده و می‌تواند ناشی از عواملی چون مشکلات فرزند پروری، دلبستگی والدین، بازداری یا عوامل تشخیصی دیگر باشد.
نشانه‌‌‌های بالینی کودکان بی‌قرار، زود رنجی، وجود ترس‌‌‌های مختلف، نداشتن ثبات عاطفی، میل به صدمه زدن به دیگران، خرابکاری، حواس پرتی، لجبازی و برانگیختگی است که مشکلاتی را در تعامل با والدین و همسالان ایجاد می‌کند.
میزان شیوع اختلال‌‌‌های رفتاری بی‌قراری بین ۹ تا ۱۴ درصد کودکان در سن ۳ تا ۶ سالگی مشاهده می‌شود که مشکلات عاطفی و اجتماعی را تجربه کرده و بر عملکرد تحصیلی آنها تاثیر منفی می‌گذارد.
از راه‌های درمان کودکان بی‌قرار استفاده از روش‌های روان شناختی، بازی درمانی و آموزش سبک‌‌‌های فرزندپروری به والدین این گروه از کودکان بی قرار است و برنامه آموزش والدین برای کاهش مشکلات رفتاری کودکان استفاده از درمان مبتنی بر آموزش والدین، میزان تعامل و فرمانبرداری کودکان را افزایش می‌دهد.
برنامه‌‌‌های خاص کودکان می‌تواند شرایط بهداشت روانی را در مدرسه بهبود بخشد و شناسائی به موقع و مداخله زودهنگام نیز شدت نشانه‌‌‌های اختلال رفتاری کودکان را کاهش داده و از پایدار شدن آنها پیشگیری کند و این نوع مداخله باعث بهبود عملکرد کودک در بستر خانواده و تعامل با والدین می‌شود و بازی درمانی تعامل والد – فرزند، تنیدگی‌والدین و نشانه‌‌‌های بالینی این کودکان را کاهش دهد.
اعتماد به نفس کودکان
با افزایش اعتماد به نفس کودکان سلامت روان آنها را در سال‌های بزرگسالی نیز تضمین می‌کنید. داشتن احساس و باوری خوب نسبت به خود در هر دوره ای از زندگی، آرامش و خوشبختی را به همراه خواهد داشت.
نوع تربیت و رفتار والدین با کودک تا حد زیادی در داشتن این احساس خوب تاثیر می‌گذارد. طرحواره‌های اولیه کودک براساس مشاهدات و شنیده‌هایش از پدر و مادر شکل می‌گیرد؛ در روانشناسی کودک نوع برخورد والدین با کودک در ایجاد یا افزایش اعتماد به نفس در دوران کودکی و به تبع آن در بزرگسالی بسیار حائز اهمیت است.
افزایش اعتماد به نفس با توجه مثبت
داشتن توجه مثبت به کودک تاثیر زیادی بر افزایش اعتماد به نفس او دارد. تا جایی که امکان دارد به طور کلامی و غیر کلامی توجه خود را به کودک افزایش دهید. زمان‌هایی را برای تعامل با او اختصاص دهید. رفتارهای مثبت کودک را هرچند کوچک مورد توجه قرار داده و تحسین کنید.
افزایش اعتماد به نفس با بازی تعاملی
کودکانی که با پدر و مادر زمان‌هایی را به بازی می‌گذرانند، می‌توانند به تدریج احساس عزت نفس بیشتری را پرورش دهند. گذراندن زمان با والدین احساس ارزشمندی به کودک می‌دهد. همچنین ایجاد چالش و موفقیت در بازی‌ها در تقویت اعتماد به نفس کودکان بسیار موثر است.
بازی‌های ارتباطی و نقش بازی کردن می‌تواند باعث افزایش مهارت‌های اجتماعی و تقویت اعتماد به نفس او در اجتماع شود. سعی کنید زمان‌هایی را برای بازی با کودک اختصاص دهید. برای کودک چالش‌هایی را ایجاد کنید. موفقیت‌های او را در بازی برجسته کنید و مورد توجه قرار دهید. بازی‌هایی که در آن ارتباط با دیگران تقویت می‌شود بسیار موثر است. همچنین دادن موقعیت رهبری و مدیریت در بازی به کودک در افزایش اعتماد به نفس او بسیار تاثیرگذار است.
بیشتر بدانیم : بیش فعالی چیست؟
اضطراب جدایی
اختلال اضطراب جدایی در کودکان چیست ؟
کودک شما در سنین پایین تر است، وابستگی زیادی به شما دارد و از این که شما او را ترک کنید و تنهایش بگذارید، می ترسد . حتی ممکن است در صورت جدایی چند دقیقه ای و کوتاه از شما شروع به گریه کردن و بد خلقی کردن نماید، اما این رفتارها و واکنش ها طبیعی هستند و در سنین ۱۲ تا ۱۸ ماهگی رخ می دهند . با رشد کردن و بزرگ شدن کودک به تدریج اضطراب جدایی برطرف می شود . اگر این واکنش ها در سنین بالاتر به ویژه از سن پیش دبستانی به بعد رخ دهند، باید نگران شوید که نکند فرزند شما از اختلال اضطراب جدایی رنج می برد .
علائم اختلال اضطراب جدایی در کودکان
- ترس از جدایی از خانواده
- از دست دادن افراد وابسته
- خارج نشدن از خانه
- بی خوابی یا کابوس دیدن
- علائم جسمانی ( کودک در صورت جدا شدن از افرادی که به آن ها وابسته است، دچار سردرد، حالت تهوع، استفراغ، دل درد و .. می شود)
علائم رفتارهای غیر عادی در کودکان
بچه ها وقتی شیطنت می کنند ناز هستند. اما اگر شیطنت آن ها به یک عادت روزمره تبدیل شود، می تواند والدین را نگران کند.
برخی علائم که نشان می دهد رفتار فرزند شما غیرطبیعی است، عبارتند از:
- بی ادبی. کودک شما که به گونه دیگری حرف می زند و بی دلیل بی ادبی می کند.
- عدم تمرکز. او نمی توان تمرکز کند، بی قرار است و بسیار تنبل یا بی نظم می شود.
- آزار و اذیت. کودک به خودش آسیب می زند یا حتی به فکر آسیب زدن به دیگران است.
- رفتارهای جنسی. رفتارهای جنسی که مناسب سن او نیست را از خودش بروز می دهد.
- دروغگویی. او زیاد دروغ می گوید و یا برای او دزدی یا برداشتن چیزهایی که به او تعلق ندارد عادت شده است.
- اختلال در بروز احساسات. فرزند شما در مدیریت احساسات خود مشکل دارد. او برخی مواقع هیجانی و در موارد جزئی ناراحت به نظر می رسد.
- سرپیچی. فرزند شما به حرف هایی بزرگتر ها گوش نمی کند و منظم نیست و برای به چالش کشیدن والدین، قوانین خانه را نادیده می گیرد.
- رفتار فرزند شما بر عملکرد او در مدرسه تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، کودک دیر به مدرسه می رود یا در کلاس های خودش شرکت نمی کند.
- بی تحرک و ساکت نشستن دختر یا پسر هشت ساله می تواند غیرطبیعی باشد. آن ها ممکن است رفتار مخرب مانند ضربه زدن، پرتاب کردن اشیاء، فریاد زدن و غیره را نشان دهند.
بیشتر بدانیم : نوروفیدبک چیست؟
